Over maandag (niet schrikken Robin!)

Op maandag moesten we vroeg op, want we gingen met het openbaar vervoer naar de Kulturbrauerei om fietsen te huren. Ik had me voor niks verheugd, want het was gewoon een oude brouwerij met allerlei 'culturele' dingetjes erin, zoals een bioscoop (Kino) en dat soort zaken. En dus ook een fietsverhuurbedrijfje.
Precies toen we vertrokken begon het te regenen, dus we zijn vijf minuten later al koffie gaan drinken. Maar na het koffiedrinken werd het droog en kregen we eerst een verhaal over Käthe Kollwitz, die een speciaal parkje heeft, vlakbij ons koffietentje. Ze maakte bijzondere beelden (en etsen) en verloor eerst haar zoon in WOI en daarna haar kleinzoon in WOII. Dus veel beelden als 'treurend ouderpaar'.
Daarna gauw op pad en dan bedoel ik ook echt gauw. Na deze dag noemen we college Wim soms turbo-Wim. We moesten soms wel erg snel langs de verschillende attracties sjezen, maar uiteindelijk hebben we wel erg veel gezien. Een ding wat me is bijgebleven was een monument voor de boekverbrandingen van WOII op het plein bij de universiteit. Het is een glazen doorkijkvenster in de grond en als je naar beneden kijkt zie je allemaal lege boekenkasten. Bijzonder gedaan en het blijft dus goed hangen. Waarschijnlijk lopen er dagelijks busladingen nietsvermoedende toeristen overheen en daarom is het juist zo'n bijzonder feitje om te weten.
Iets anders was de East Side Gallery. Vlak na de val van de muur heeft een groot aantal kunstenaars een kunstwerk gemaakt op een lang gedeelte van de muur en die hebben ze onlangs helemaal opgeknapt (waarvoor ze dus allerlei bejaarde kunstenaars uit alle delen van de wereld moesten optrommelen). Toen we hierlangs gingen was het juist fijn om met de fiets te zijn, want anders had het allemaal veel te lang geduurd. De bedoeling was ook om naar het Neues Museum op het museumeiland te gaan, maar het weer was veel te goed.
Als laatste gingen we naar de Tiergarten, gek genoeg niet de dierentuin, maar een groot bosgebied midden in Berlijn. Vroeger gebruikt als jachtgebied voor de elite en in de oorlog leeggekapt voor brandstof (want het kan goed koud zijn in de winter in Berlijn, een heus landklimaat hebben ze). Dus alle bomen die er staan zijn niet ouder dan een jaar of zestig.
Aan de rand van de Tiergarten een heerlijk biertje gedronken op een terras (het begint een terugkerend thema te worden, dat bier) en toen terug met de U-Bahn. Met fietsen! Best een gedoe. Maar ook wel fijn dat we niet helemaal terug hoefden te fietsen. Dus het was het wel waard. Na terugkomst met collega's gegeten bij een prima restaurantje vlakbij het hotel en weer vroeg naar bed, want de volgende dag nog vroeger op. Het was een lange dag!
En veel om over na te denken. Berlijn verzuipt bijna in de geschiedenis.